Pierwszy dzień wiosny od wieków miał dla ludzkości ogromne znaczenie. Równonoc, czyli doba, w czasie której dzień trwa tyle samo co noc, promienie słoneczne padają na równik pod kątem 90 stopni, jest tradycyjnie uważana za koniec mrocznej, groźnej zimy, a początek nowego, pięknego, pełnego nadziei roku. Dawni Słowianie uznali, że 21 dzień marca to święto Jare, Matki Ziemi. Jest więc dniem magicznym i wyjątkowym. Nasi przodkowie świętowali ten dzień bardzo hucznie. Palili lub topili kukłę, która symbolizowała odchodzącą zimę. Dziś klasa II LO4 co prawda nie topiła marzanny, ale spotkała się w pięknych okolicznościach mazurskiej przyrody. Ognisko, pieczenie kiełbasek, wspólnie spędzony czas w klasowym gronie wraz z wychowawczynią to również wartość edukacyjna. I to jakże cenna.
{gallery}ognisko{/gallery}
